Nasze domowe zwierzaki potrzebują wsparcia odporności, tak samo, jak ludzie. Wyróżniamy pakiet szczepień podstawowych, obowiązkowych dla każdego kota niezależnie od trybu życia, oraz szczepień dodatkowych, zalecanych w niektórych przypadkach. Przeczytaj ten artykuł i dowiedz się, o co zadbać, wprowadzając zwierzę do domu. No i najważniejsze – jak to jest z tą wścieklizną?
Szczepienia podstawowe
Ten pakiet wymaga dwukrotnej immunizacji w wieku 3 i 4 mc-y, rewakcynacji po roku i szczepienia co 2 lata na choroby:
Panleukopenia – wyjątkowo groźna dla kociąt, ale dotyka także i starsze koty. Jej przebieg polega na przewlekłych biegunkach i wymiotach. W ich wskutek dochodzi do śmierci zwierzęcia poprzez odwodnienie, wtórne zakażenia lub sepsę. Leczenie jest bardzo kosztowne i, co ważne, rzadko skuteczne. Szczepienie ogranicza zachorowanie w ok. 90%. Uwaga! Wirus, który wywołuje panleukopenię, zaraźliwy jest także dla szczeniąt.
Herpeswiroza – wirus wywołuje zapalenie spojówek, tchawicy i krtani. Po zarażeniu kot jest stałym nosicielem, a w okresie spadków odporności występują nawroty choroby lub przewlekłe zapalenia zatok. Problem dotyczy całej populacji tych zwierząt; przyjmuje się, że każdy kot w momencie szczepienia jest nosicielem. Jednakże podaje się je, gdyż łagodzi przebieg choroby, skutecznie ogranicza siewstwo i ogranicza nawroty.
Kaliciwiroza – wywołuje nadżerkowe zmiany w jamie ustnej, które utrudniają jedzenie. Ponadto, może wywoływać zapalenia dziąseł, stawów czy uszkodzenia nerek. W połączeniu z infekcją herpeswirusową znana jest pod nazwą ,,koci katar”. Szczepienie łagodzi objawy choroby. W ostatnim czasie jednak pojawiają się bardzo zjadliwe szczepy kaliciwirusa, które mogą prowadzić nawet do nagłej śmierci – ok. 50% przypadków – które atakują nawet szczepione osobniki. U tych nieszczepionych, szansa wyzdrowienia praktycznie nie istnieje.
Szczepienia dodatkowe
Zalecane dla kotów wychodzących oraz przebywających w większych skupiskach, takich jak hodowle czy schroniska. Uwaga! Należy powtarzać je co roku. Mowa tu o:
Białaczce – powoduje niewydolność układu odpornościowego. Przenosi się podczas kontaktu z zarażonym kotem (przez wspólne korzystanie z misek, przedmiotów do zabawy, wzajemną toaletę). Przed zaszczepieniem na FeLV zaleca się testy Elisa lub genetyczne w jej kierunku.
Chlamydii – powoduje obrzęk spojówek. Szczepienie zalecane dla kotów rasowych, gdyż powoduje problemy w ich rozrodzie, wymaga corocznego powtarzania.
Grzybicy na tle Microsporum – stres zwiększa ryzyko zachorowania, dlatego profilaktyka zalecana jest w dużych skupiskach kotów.
FIV (koci AIDS) – wirus wywołuje niedobór odporności, zagrażający życiu i zdrowiu, którego nie da się wyleczyć. Chory kot wymaga stałej opieki weterynarza, profilaktyki (szczepień, odrobaczania) oraz dobrej diety. Wirus rozprzestrzenia się poprzez kontakt z płynami ustrojowymi. Co ważne, przed zaszczepieniem na FIV zalecane są testy Elisa lub genetyczne.
Wściekliźnie – choć szczepienie nie jest wymagane prawnie, zaleca się z niego skorzystać. Do zakażenia dochodzi wskutek kontaktu z zakażonym osobnikiem. Pamiętajmy, że wścieklizna jest również śmiertelnie groźna dla ludzi, dlatego zadbajmy o swoje bezpieczeństwo.
