Co to jest FIP u kota? Sprawdź jak rozpoznać tę chorobę.

Choroby nie omijają również naszych kotów. Niektóre powodują tylko przejściowy dyskomfort, inne z kolei mogą doprowadzić do poważnych zmian w organizmie lub śmierci zwierzęcia. Z pewnością poważnym zagrożeniem jest wirusowe zapalenie otrzewnej u kota, zwane potocznie jako FIP. Czym objawia się ta choroba?

FIP u kota – czym jest i kiedy zwierzę może się zarazić?

To zakażenie najczęściej spowodowane jest aktywnością kociego koronawirusa. Trzeba podkreślić na wstępie, że nie ma on negatywnego wpływu dla człowieka, co więcej znaczna większość zwierząt również sobie z nimi radzi. Najbardziej narażone są osobniki przebywające w dużych skupiskach, takich jak schroniska lub hodowle. Badania wykazały, że izolowane koty, prowadzące domowy tryb życia mają wysoką odporność, która pomaga w zwalczeniu działania wirusa.

Do zakażenia może dojść przez kontakt z zainfekowanymi odchodami lub przez pogryzienie, czy lizanie otwartych ran. Bardzo rzadko wirus przedostaje się też drogą aerogenną. Sama choroba może mieć 2 postaci:

• biotyp jelitowy, który wywołuje lekkie biegunki, lub przebiega bezobjawowo,
• biotyp fipogenny – wywołujący zakaźne zapalenie otrzewnej.

Typowe objawy zapalenia otrzewnej u kota

Choroba może występować w formie bezwysiękowej (suchej) lub wysiękowej. W obu przypadkach występuje kilka charakterystycznych objawów, takich jak:

• gorączka, odporna na antybiotyki,
• apatia zwierzęcia,
• spadek apetytu i masy ciała,
• zmatowienie sierści.

Forma bezwysiękowa jest trudniejsza do wykrycia, ponieważ nie wykazuje jednoznacznych objawów. Najczęściej spotyka się w tym przypadku oczopląs i zapalenie błony naczyniowej oka, biegunkę, powiększenie nerek oraz węzłów chłonnych. Czasem pojawiają się też zmiany w zachowaniu, zaburzenia koordynacji czy drgawki na ciele kota.

Postać wysiękowa ma gwałtowny przebieg i stanowi realne zagrożenie dla zwierzęcia w wieku do 1,5 roku. Charakterystycznym objawem w tym przypadku jest gromadzenie się płynu w jamach ciała. U kota może pojawić się wodobrzusze lub problemy z oddychaniem.

W jaki sposób można walczyć z chorobą?

Jeśli mamy jakiekolwiek podejrzenia dotyczące choroby, najlepiej skonsultować je z weterynarzem. Najczęściej zaleci on fachowe badania diagnostyczne i zaproponuje odpowiednią terapię farmakologiczną, dostosowaną do wieku i kondycji kota. W ostrym przypadku konieczne będzie stosowanie diety mokrej i wysokobiałkowej, która pomoże uzupełnić płyny i niezbędne składniki odżywcze.

Gdy nasz pupil jest zdrowy, warto wprowadzić kilka działań profilaktycznych, które pomogą uniknąć zakażenia. Warto przede wszystkim dbać o czystość kuwet i trzymać miski z wodą oraz jedzeniem z daleka od nich. Choroba będzie największym problemem u kociąt, dlatego musimy zwracać szczególną uwagę na wszystkie ich dolegliwości. Nie należy również trzymać dużej grupy zwierząt pod jednym dachem – to znacznie zwiększa ryzyko zakażenia!